ഇന്ത്യ കോപ്പന്‍ഹേഗനപ്പുറം

ഡല്‍ഹിയില്‍ എ.സി ബസുകളെത്തിയിട്ട് രണ്ടു ദശാബ്ദമെങ്കിലും ആയിട്ടുണ്ടാകണം.മലയാളികള്‍ തിങ്ങിപ്പാര്‍ക്കുന്ന മയൂര്‍വിഹാറില്‍ നിന്നോ നോയിഡയില്‍ നിന്നോ രാവിലെ ഇത്തരം ഹൈടെക്ക് ബസുകളില്‍ കയറിപ്പറ്റുക വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണു.പുറപ്പെടുമ്പോള്‍ തന്നെ സീറ്റുകള്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കും.1991-92 കാലത്തെ ഡല്‍ഹി‍ ജീവിതത്തിനിടയില്‍ എന്നെ ഏറ്റവുമധികം അമ്പരപ്പിച്ച അനുഭവങ്ങളിലൊന്നു ഈ ബസ് യാത്രകളായിരുന്നു.ആദ്യം ഞെട്ടിയത് ബസില്‍ തൂങ്ങിനിന്നു യാത്രചെയ്യുന്ന സുമുഖന്‍ ഒരു ഐ.എ.എസുകാരനാണെന്നു സുഹൃത്ത് പറഞ്ഞപ്പോളായിരുന്നു.സെൻട്രൽ‍ സെക്രട്ടേറിയേറ്റിലേയും പാര്‍ലമെന്റ് സ്ട്രീറ്റിലേയും രാമകൃഷ്ണപുരത്തേയുമൊക്കെ അസംഖ്യം സര്‍ക്കാര്‍ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ തലപ്പത്തിരിക്കുന്ന ഉന്നത ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ ഇത്തരം ബസുകളെയാണു ആശ്രയിച്ചിരുന്നത്;ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ തന്നെ.

-ഇവരൊക്കെ പിശുക്കരോ സ്വന്തം വാഹനം വാങ്ങാന്‍ ത്രാണിയില്ലാത്തവരോ അല്ലല്ലോ.പിന്നെ എന്തിനാണവര്‍ പൊതുവാഹനങ്ങളെ ആശ്രയിക്കുന്നത്?ഡല്‍ഹിയിലെ തിരക്കിനിടയിലൂടെ വാഹനമോടിക്കുന്നത് വളരെ അപകടം പിടിച്ച അത്യദ്ധ്വാനമാണു.സമയ നഷ്ടവും പണനഷ്ടവും മാത്രം മിച്ചം.ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്ന,വൃത്തിഹീനമായ ഡി.ടി.സി ബസുകളില്‍ യാത്രചെയ്യാന്‍ സമൂഹത്തിന്റെ‍ ഉന്നത ശ്രേണിയില്‍ പെട്ട ഇക്കൂട്ടർക്ക് കഴിയുകയുമില്ല.അപ്പോഴാണു, നിരക്ക് അല്‍പ്പം കൂടുമെങ്കിലും, വൃത്തിയും വെടിപ്പും വേഗതയുമുള്ള ഹൈടെക്ക് ബസുകള്‍ അവരുടെ ഇഷ്ടവാഹനമായത്.ഡല്‍ഹിയില്‍ അതൊരു സ്റ്റാറ്റസ് സിബലായി.സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായി.

അതു സമൂഹത്തിനു നല്‍കിയത് വിലമതിക്കാനാകാത്ത എത്രയോ ഫലങ്ങളാണു.ഇവരെല്ലാം സ്വന്തം വാഹനം നിരത്തിലിറക്കിയിരുന്നെങ്കില്‍ തലസ്ഥാനത്തെ റോഡുകളില്‍ പ്രവൃത്തിദിവസങ്ങളില്‍ ഭീകരമായ ഗതാഗത സ്തംഭനം ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.അന്തരീക്ഷമലിനീകരണവും ശബ്ദശല്യവും അതിഗുരുതരമാകുമായിരുന്നു.എത്രയോ കോടി രൂപയുടെ ഇന്ധനം കത്തി വായുവിലെ കാര്‍ബണ്‍ ഡയോക്സൈഡിന്റെ അളവ് ഉയരുമായിരുന്നു.അങ്ങനെ, അന്തരീക്ഷതാപം കൂടുമായിരുന്നു .ആഗോളതാപനത്തിനും കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാനത്തിനും ഇടയാക്കുന്ന കാര്‍ബണ്‍ വികിരണത്തിന്റെ തോത് കുറയ്ക്കുന്ന മഹത്തായ കര്‍മ്മമാണു അവര്‍ ചെയ്യുന്നത് എന്നു നാമിപ്പോള്‍ അത്ഭുതത്തോടെ മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ജനങ്ങള്‍ പൊതുവാഹനങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചാല്‍ അതിന്റെ ഗുണഫലങ്ങള്‍ ലോകത്തിനു മുഴുവന്‍ ലഭിക്കുമെന്നും വരും തലമുറയ്ക്കു പോലും അതിന്റെ പ്രയോജനം കിട്ടുമെന്നും മനസ്സിലാക്കുമ്പോഴാണു അതൊരു ദീര്‍ഘവീക്ഷണമുള്ള രാഷ്ട്രീയപ്രവര്‍ത്തനമാകുന്നത്.ഓരോ വ്യക്തിയും ലോകത്തിന്റെ ഭാഗധേയം നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്ന തീരുമാനങ്ങളില്‍ ഭാഗഭാക്കാകുകയാണു അപ്പോള്‍.ഡല്‍ഹിയിലും കൊല്‍ക്കത്തയിലും മുംബൈയിലും ചെന്നൈയിലും മെട്രോയിലും സബര്‍ബന്‍ തീവണ്ടികളിലും ബസുകളിലും സഞ്ചരിക്കുന്നവരില്‍ പകുതിപ്പേരെങ്കിലും ഒരുനാള്‍ എല്ലാം വിറ്റുപെറുക്കി കാറുവാങ്ങുന്നുവെന്നു കരുതുക.എന്താകും സംഭവിക്കുക?ഈ നഗരങ്ങള്‍ നിശ്ചലമാകും.മരിക്കും.പുതുതായി നിരത്തിലിറങ്ങുന്ന ദശലക്ഷക്കണക്കിനു വാഹനങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള കാര്‍ബണ്‍ വികിരണം കാരണം ജനജീവിതം തന്നെ ദുസ്സഹമാകും.എല്ലാം തകിടം മറിയും.

പൊതുവാഹനങ്ങളില്‍ സഞ്ചരിക്കുന്നവരില്‍ ബഹുഭൂരിപക്ഷത്തിനും സ്വന്തം വാഹനം എന്ന അത്യാഡംബരം താങ്ങാനുള്ള പാങ്ങില്ല.പൊതുയാത്രാ സംവിധാനങ്ങള്‍ പരിമിതമാകുകയും ,ചിലവേറുകയും ചെയ്താലോ?ഒപ്പം വാഹനവില കുറയുകയും കമ്പനികളും ബാങ്കുകളും ഉദാരമായി വായ്പകള്‍ നല്‍കുകയും ചെയ്താലോ?അഥവാ പൊതുവാഹനങ്ങളില്‍ യാത്രചെയ്യുന്നത് കുറച്ചിലാണെന്നും,നാലു കാശു കൈയ്യില്‍ വന്നാലുടന്‍ ഒരു ടൂ വീലറെങ്കിലും സ്വന്തമാക്കിയില്ലെങ്കില്‍ അതു മോശമാണെന്നും കേരളിയരെപ്പോലെ മറ്റുള്ളവര്‍ക്കും തോന്നിയാലോ?

-എങ്കില്‍ ഇന്ത്യയിലെല്ലായിടത്തും കേരളത്തിലേതു പോലെ വാഹനപ്പെരുപ്പമുണ്ടാകും.റോഡപകടങ്ങള്‍ കുത്തനെ ഉയരും.അന്തരീക്ഷ മലിനീകരണം അനുദിനം വര്‍ദ്ധിക്കും.ജീവിതം കൂടുതല്‍ പരിതാപകരമാകും.ചൂടു കൂടും.ഋതുക്കള്‍ മാറിമറിയുംകാലാവസ്ഥ തന്നെ തകിടം മറിയും.കൃഷി നശിക്കും.പട്ടിണി കിടന്നു ജനം ചാകും.

-ഇത്രയ്ക്കെന്തിരിക്കുന്നു,ഇതില്‍?കാശുള്ളവര്‍ കാറു വാങ്ങുന്നതില്‍ എന്തിനിത്ര കുശുമ്പ് എന്നാകും ഇതിനു നിങ്ങളുടെ മറുപടി.ഇത് വ്യക്തിപരമയ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങളുടെ ചതുരത്തില്‍ ഒതുക്കേണ്ട ചെറിയ പ്രശ്നമല്ല എന്നാണു ഉത്തരം.

നാളെ ആരു കാറു വാങ്ങണം,കൊച്ചിക്കാര്‍ മെട്രോയില്‍ സഞ്ചരിക്കണോ,പെട്രോളിനു വിലകൂടുമോ,ഇലക്ട്രിക്ക് വാഹനത്തിനു വിലകുറയുമോ,സൈക്കിൾ‍ സൌജന്യമായി കിട്ടുമോ എന്നു തുടങ്ങി നമ്മുടെ നിത്യജീവിതത്തെ ബാധിക്കുന്ന നൂറുകണക്കിനു പ്രശ്നങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്തരം ഡെന്മാര്‍ക്കില്‍ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കോപ്പന്‍ ഹേഗന്‍ ഉച്ചകോടിയുടെ തീരുമാനങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും എന്നാണു പറയുവാനുള്ളത്.മിക്ക രാഷ്ട്രീയ നിരീക്ഷകര്‍ക്കും ഇത് വിശ്വസിക്കാന്‍ പ്രയാസമുണ്ടു.പിന്നല്ലേ, സാധാരണക്കാര്‍ക്ക്?

അതുകൊണ്ട് ഇത് വിശദീകരിക്കേണ്ടതുണ്ടു.കോപ്പന്‍ഹേഗന്‍ കാലാവസ്ഥാഉച്ചകോടിയില്‍ ഇന്ത്യയടക്കം 192 രാജ്യങ്ങളാണു പങ്കെടുക്കുന്നത്.പത്രപ്രതിനിധികളും സന്നദ്ധസംഘടനാപ്രവര്‍ത്തകരുമടക്കം 8000 പേര്‍ അമെഗര്‍ ദ്വീപിലുള്ള ബെല്ലാ സെൻ ട്രലില്‍ സമ്മേളിക്കുമ്പോള്‍ തൊട്ടടുത്ത കാറ്റടിപ്പാടത്തുനിന്നുള്ള വൈദ്യുതിയാണു അവര്‍ക്ക് വെളിച്ചമേകുന്നത്.

അതൊരു വലിയ സന്ദേശമാണു ലോകത്തിനു നല്‍കുന്നത്.ഗ്രീന്‍ എനര്‍ജി ,ക്ലീന്‍ എനര്‍ജി എന്നൊക്കെ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന പാരമ്പര്യേതര ഊജ്ജത്തിനാണു വരും കാലങ്ങളില്‍ ലോകം പ്രാധാന്യം നല്‍കുക.പെട്രോളും ഡീസലുമടങ്ങിയ ഫോസില്‍ ഊര്‍ജ്ജമാണു ആഗോളതാപനത്തിനും കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാനത്തിനും കാരണമായ ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളുടെ ബഹിര്‍ഗമനത്തിനു മുഖ്യകാരണം എന്ന തിരിച്ചറിവിന്റെ പ്രതിഫലനമാണിത്.അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാര്‍ബണിന്റെ അളവ് ഇപ്പോള്‍ 387 പി.പി.എം അഥവാ പത്തുലക്ഷം തന്മാത്രയ്ക്ക് 387 എന്ന നിലയിലാണു.ഇത് 350 പി.പി.എം ആക്കുകയാണു ലക്ഷ്യം.അല്ലെങ്കില്‍ അന്തരീക്ഷോഷ്മാവ് ഇനിയും ഉയരും.ഭൂമിക്ക് ചൂടുകൂടുമ്പോള്‍ അന്റാര്‍ട്ടിക്കയിലേയും എവറസ്റ്റിലേയും മറ്റും മഞ്ഞുരുകും.അവ നാടിനെ മുക്കുന്ന മഹാപ്രളയമയി കടലുകള്‍ നിറയ്ക്കും.സമുദ്രനിരപ്പുയര്‍ന്ന് അനേകം രാഷ്ട്രങ്ങള്‍ തന്നെ ഭൂമുഖത്ത് നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമാകും.

അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാര്‍ബന്‍ നിര്‍ഗമനം പടിപടിയായി കുറക്കാതെ ഈ മഹാദുന്തത്തിന്‍ നിന്ന് രക്ഷപെടാന്‍ ആര്‍ക്കും കഴിയില്ല.ലോകരാഷ്ട്രങ്ങളെല്ലാം ഒന്നിച്ച് കൂട്ടായി തീരുമാനിച്ച് സമയബന്ധിതമയി നടപ്പിലാക്കേണ്ടതാണു പരിഹാരമാര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍.അതില്‍ മുഖ്യപങ്കു വഹിക്കേണ്ടത് ലോകത്തെ ഏറ്റവുമധികം കാര്‍ബണ്‍ വാതകങ്ങള്‍ പുറന്തള്ളുന്ന രാഷ്ട്രങ്ങളായായ ചൈനയും അമേരിക്കയുമാണു.ചൈന 2020ല്‍ ഇപ്പോഴുള്ളതിന്റെ 40 ശതമാനം കാര്‍ബണ്‍ നിര്‍ഗ്ഗമനം കുറയ്ക്കാമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ടു.അമേരിക്കയും ബൃഹത്തായ കര്‍മ്മ പദ്ധതി പ്രഖ്യാപിച്ചതിനെക്കുറിച്ച് എഴുതിയിരുന്നത് ഓര്‍മ്മിക്കുമെല്ലോ.

ഇനി ഇന്ത്യയുള്‍പ്പെടെയുള്ള വികസ്വര രാജ്യങ്ങളുടെ ഊഴമാണു.കഴിഞ്ഞ വ്യാഴാഴ്ച്ച ലോക്സഭയില്‍ നടത്തിയ അസാധാരണമായ ഒരു പ്രസംഗത്തിലൂടെ പരിസ്ഥിതി മന്ത്രി ജയറാം രമേഷ് നടത്തിയ നയപ്രഖ്യാപനം അത്യന്തം പ്രാധാന്യമുള്ളതാണു.പക്ഷേ, എന്തുകൊണ്ടോ നമ്മുടെ മുഖ്യധാരാമാദ്ധ്യമങ്ങള്‍ അതിനു അര്‍ഹമായ പ്രാധാന്യം നല്‍കിയില്ല.

വരും നാളുകളില്‍ സാധാരണക്കാരുടെ വരെ നിത്യജീവിതത്തെ ബാധിക്കുന്നതാണു 2020ല്‍ ഇന്ത്യയുടെ കാര്‍ബണ്‍ നിര്‍ഗമനം 20-25 ശതമാനം കുറയ്ക്കുമെന്നുള്ള പ്രഖ്യാപനം.2011ല്‍ എല്ലാ വാഹനങ്ങള്‍ക്കും ഇന്ധനക്ഷമതാ നിലവാരം നിര്‍ബന്ധമാക്കും.കെട്ടിടങ്ങള്‍ക്ക് ഹരിതമാതൃക നടപ്പാക്കും.വ്യവസായങ്ങള്‍‍ക്ക് ഊര്‍ജ്ജക്ഷമതാസര്‍ട്ടിഫിക്കെറ്റ് നിര്‍ബന്ധിതമാക്കാന്‍ ഊര്‍ജ്ജ സംരക്ഷണ നിയമം ഭേദഗതി ചെയ്യും ..എന്നിങ്ങനെ ഒട്ടേറെ നയപ്രഖ്യാപനങ്ങളാണു അദ്ദേഹം നടത്തിയിട്ടുള്ളത്.പന്ത്രണ്ടാം പഞ്ചവത്സരപദ്ധതിക്കാലത്ത് കാര്‍ബണ്‍ നിര്‍ഗമനം കുറയ്ക്കാനുള്ള സാങ്കേതികവിദ്യകള്‍ക്ക് ഊന്നല്‍ നല്‍കുമെന്നും മന്ത്രി പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ടു.

വികസിതരാജ്യങ്ങള്‍ വികസ്വരരാജ്യങ്ങല്‍ക്ക് പാരമ്പര്യേതര ഊര്‍ജ്ജോത്പാദനത്തിന്റേതടക്കമുള്ള സാങ്കേതിക വിദ്യകള്‍ ലഭ്യമാക്കണമെന്ന് അവശ്യം ഉയര്‍ന്നിട്ടുണ്ടു.ഈ ഉച്ചകോടിയില്‍ ഇതുസംബന്ധിച്ച് അനുകൂലമായ തീരുമാനങ്ങള്‍ ഉണ്ടായേക്കാം.സാങ്കേതികവിദ്യയില്‍ വലിയ അന്തരം നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ടു.ഉദാഹരണത്തിനു, സൌരോര്‍ജ്ജത്തിന്റെ കാര്യമെടുക്കുക.ഒരു വര്‍ഷം ലോകം മുഴുവന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത്രയും ഊര്‍ജ്ജം ഒരു മണിക്കൂര്‍ കൊണ്ടു സൂര്യനില്‍ നിന്നു ഭൂമിയിലെത്തുന്നുണ്ടു.പക്ഷേ അതിന്റെ വളരെചെറിയൊരു അംശം മാത്രമേ നമ്മള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നുള്ളൂ.ഇന്ത്യയിലിത് ചെലവേറിയതാണു.സോളാര്‍ പനലുകള്‍ക്കും ബാറ്ററിക്കും പൊള്ളുന്ന വിലയാണു;ആയുസ്സും കുറവാണു.പക്ഷേ,ബ്രിട്ടനില്‍ അതല്ല സ്ഥിതി.അവിടത്തെ ഒട്ടേറെ സന്നദ്ധസംഘടനകള്‍ ആഫ്രിക്കന്‍ രാജ്യങ്ങളിലടക്കം സൌരോര്‍ജ്ജ ഉപകരണങ്ങള്‍ വളരെ കുറഞ്ഞനിരക്കില്‍ നല്‍കുന്നുണ്ടു.25 വര്‍ഷമാണു അവര്‍ നല്‍കുന്ന ഗ്യാരണ്ടി.ഉപകരണങ്ങളുടെ ആയുസ്സ് 50 വര്‍ഷം.ഒരുസോളാര്‍ റേഡിയോ ചാര്‍ജറിന്റെ നിര്‍മ്മാണച്ചെലവ് വെറും അഞ്ചു പൌണ്ടു മാത്രം.

ആഫ്രിക്കയില്‍ ബഹുഭൂരിപക്ഷം പേരും ഗാര്‍ഹികാവശ്യങ്ങള്‍ക്ക് മണ്ണെണ്ണയെയാണു ആശ്രയിക്കുന്നത്.മണ്ണെണ്ണസ്റ്റൌ കത്തിക്കുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന പുക അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാര്‍ബണിന്റെ അളവു കൂട്ടുക മാത്രമല്ല ചെയ്യുന്നത്;വര്‍ഷം തോറും 15 ലക്ഷം പേര്‍ അവിടെ ശ്വാസകോശരോഗങ്ങള്‍ കാരണം മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.അതായത്, ഓരോ 20 സെക്കണ്ടിലും ഒരാള്‍ വീതം .തദ്ദേശീയമായിക്കിട്ടുന്ന വീഞ്ഞപ്പെട്ടിയും മറ്റും ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടു വളരെകുറഞ്ഞ നിരക്കില്‍ സൌരോര്‍ജ്ജാടുപ്പുകളും റാന്തലുകളും നല്‍കുന്ന പദ്ധതി അവിടെ നടപ്പിലാക്കിവരുന്നു.

ഇന്ത്യയെപ്പോലുള്ള പിന്നാക്ക രാജ്യങ്ങള്‍ക്ക് അനുകരിക്കാവുന്നതാണു ഈ മാതൃക.പക്ഷേ, അതിന്റെ സാങ്കേതികവിദ്യ ലഭിക്കണം.കേരളവും പഞ്ചാബും ഒഴികെ രാജ്യത്തിന്റെ മിക്കപ്രദേശങ്ങളിലും ഇന്നും പുകയടുപ്പുകളാണു കൂടുതല്‍.പാചക ഇന്ധനമാണു ഗ്രാമീണ ജനതയുടെ മുഖ്യ പ്രശ്നങ്ങളിലൊന്നു.പുകയടുപ്പുകള്‍ മൂലം ആഫ്രിക്കയുടേതിനു സമാനമായ പാരിസ്ഥിതിക-അരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഇന്ത്യയിലും ഉണ്ടു.പുകിലില്ലാഅടുപ്പുകളും സൌരോര്‍ജ്ജ,ജൈവ ഇ‍ന്ധനസംവിധാനങ്ങളും നടപ്പിലാക്കുകയാണു ഏക പോംവഴി.അത് ആഗോളതാപന ഉച്ചകോടി വരെ മാറ്റിവെയ്ക്കാവുന്നതായിരുന്നില്ല. ഗ്രാമീണജീവിതത്തിന്റെ ഗുണനിലവാരം ഉയര്‍ത്താനുള്ള അസംഖ്യം പദ്ധതികളിലുള്‍പ്പെടുത്തി പണ്ടേ നടപ്പിലാക്കേണ്ടിയിരുന്ന ഒന്നാണു.കോപ്പന്‍‍ഹേഗന്‍ ഉച്ചകോടി കഴിഞ്ഞെങ്കിലും കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാര്‍ അതിനു തുനിയുമെന്നു നമുക്ക് പ്രത്യാശിക്കാം. അതിനു ഒരു സാങ്കേതികവിദ്യയും ഇറക്കുമതി ചെയ്യേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ.

പുകയില്ലാ‍അടുപ്പു പോലും വിജയകരമായി നടപ്പിലാക്കാനാവാത്തവര്‍ക്ക് എങ്ങനെയാണു വികസിതരാജ്യങ്ങള്‍ പണ്ടേ വളരെ വിജയകരമായി നടപ്പിലാക്കിയ ജൈവ ഇന്ധനപദ്ധതികളെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കാനാകുക?ചാണകത്തില്‍ നിന്നും ചന്തയിലേയും വീടുകളിലേയും ജൈവാവിഷ്ടങ്ങളില്‍ നിന്നും വൈദ്യുതി ഉണ്ടാക്കാന്‍ അനേകം പദ്ധതികളും അതിനു വന്തോതില്‍ സര്‍ക്കാര്‍ സബ്സിഡിയും ഉണ്ടായിട്ടും എന്തുകൊണ്ടാണു നഗരമാലിന്യങ്ങള്‍ കൊണ്ടുത്തള്ളുന്നതു കാരണം ഞെളിയന്‍പറമ്പിലേയും, പച്ചാളത്തേയും,ലാലൂരിലേയും വലിയശാലയിലേയും മറ്റും ലക്ഷക്കണക്കിനാളുകളുടെ ജീവിതം നരകതുല്യമായി തീര്‍ന്നത്?ഭരണാധികാരികള്‍‍ക്ക് കാര്യക്ഷമതയില്ല.സാങ്കേതികവിദ്യകള്‍ ജനനന്മക്ക് ഉപയോഗിക്കാനുള്ള താല്‍പ്പര്യമോ ജ്ഞാനമോ ഇല്ല.

-അവര്‍ക്കെങ്ങനെ കാറ്റില്‍ നിന്നും തിരമാലയില്‍ നിന്നും വേലിയേറ്റത്തില്‍ നിന്നും വൈദ്യുതി ഉണ്ടാക്കാന്‍ കഴിയും?നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്ക് മുന്‍പുതന്നെ മനുഷ്യന്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയതാണു കാറ്റിന്റെ ശക്തിയെ.എന്നിട്ടുമെന്തേ,വര്‍ഷം മുഴുവന്‍ ശക്തമയ കാറ്റു ലഭിക്കുന്ന അട്ടപ്പാടിയിലേയും രാമക്കല്‍മേട്ടിലേയും മലനിരകളില്‍ കാറ്റാടിവൈദ്യുതി നിലയങ്ങള്‍ ഉയരാത്തത്?

ഭൂമിയുടെ ഉള്‍ഭാഗം തിളച്ചുമറിയുകയാണെന്ന് നമുക്കറിയാം.അവിടെനിന്നുള്ള വാതകങ്ങള്‍ കുഴലിലൂടെ പുറത്തുകൊണ്ടുവന്ന് ഉണ്ടാക്കുന്ന വൈദ്യുതിയ്ക്കാണു ജിയോതെര്‍മല്‍ എനര്‍ജി എന്നു പറയുന്നത്.ഐസ് ലാന്റ്,ചിലി,അമേരിക്ക,ഇറ്റലി,ഫിലിപ്പീന്‍സ് തുടങ്ങി 24 രാജ്യങ്ങള്‍ അങ്ങനെയും വൈദ്യുതി ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടു.

കോപ്പന്‍ഹേഗന്‍ ഉച്ചകോടിക്കു ശേഷം ഇത്തരം പാരമ്പര്യേതര ഊര്‍ജ്ജ സ്രോതസുകളിലേക്ക് നമ്മളും തിരിഞ്ഞേ പറ്റൂ.ബജറ്റില്‍ അതിനു വൻതോതില്‍ തുക നീക്കി വെക്കണം.

കൊച്ചി ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള നഗരങ്ങളില്‍ മെട്രോ ട്രെയിന്‍ സര്‍വീസ് തുടങ്ങാതിരിക്കാന്‍ ഇനി സര്‍ക്കാരിനാകില്ല.ഇപ്പോള്‍ തന്നെ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ നിരക്കാണു ട്രെയിന്‍ യാത്രയ്ക്കുള്ളത്.പൊതു യാത്രാവാഹനങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ആ നിരക്കുകള്‍ ആനുപാതികമായി ഇനി കുറഞ്ഞുതന്നെയിരിക്കും.മറ്റൊരു പൊതുവാഹനമായ ബസുകള്‍‍ക്ക് സര്‍ക്കാര്‍ സബ്സിഡി നല്‍കേണ്ടി വരും.അതുള്‍പ്പെടെയുള്ള സര്‍വ്വപൊതു വാഹനങ്ങളുടേയും നികുതികള്‍ ഗണ്യമായി കുറയും.ഇപ്പോള്‍ വളരെ അപൂര്‍വ്വമായ ഇലക്ട്രിക്ക് വാഹനങ്ങളായിരിക്കും ഭാവിയിലെ പ്രധാന വാഹനങ്ങള്‍.അവയുടെ വില കുറയും.ഈ രംഗത്ത് കൂടുതല്‍ ആധുനികമായ സാങ്കേതികവിദ്യ ഇന്ത്യക്ക് ലഭിക്കേണ്ടതുണ്ടു.അപ്പോള്‍ നാനോകാറുകളേക്കാള്‍ കുറഞ്ഞവിലക്ക്,കൂടുതല്‍ സൌകര്യങ്ങളുള്ള ഇലക്ട്രിക്ക്/സോളാര്‍ കാറുകള്‍ നമ്മുടെ നിരത്തുകളിലുണ്ടാകും.

-അപ്പോള്‍ പെട്രോള്‍, ഡീസല്‍ ‍സ്വകാര്യ വഹനങ്ങളുടെ സ്ഥിതിയോ?വരുംകാല ബജറ്റുകളില്‍ അവയുടെ മേലുള്ള നികുതിയും ചുങ്കവും കുതിച്ചുയരും.അങ്ങനെ, അവയുടെ വില മേലോട്ടു കേറിക്കൊണ്ടിരിക്കും.അവയുടെ ഇന്ധനത്തിന്മേലുള്ള നികുതി നിരക്കും കൂടും.പാര്‍ക്കിങ്ങ് ഫീസ് പോലും കുത്തനെ ഉയരും.തുർക്കിയടക്കം ചില വിദേശരാജ്യങ്ങളിലുള്ളതു പോലെ നഗരാതിര്‍ത്തികള്‍ക്കുള്ളില്‍ സ്വകര്യവാഹനങ്ങള്‍ പ്രവേശിക്കുന്നതിനു നിയന്ത്രണം ഉണ്ടാകും.അങ്ങനെ, പൊറുതിമുട്ടി നല്ലൊരു ശതമാനം പേര്‍ ആസന്ന ഭാവിയില്‍ ,ഡെല്‍ഹിയിലെ ഉന്നത ഉദ്യോഗസ്ഥരെപ്പോലെ,പൊതുവാഹനങ്ങളെ ആശ്രയിക്കാന്‍ നിര്‍ബദ്ധിതരാകും.അത്തരക്കാര്‍ക്കായാണു ജവഹര്‍ലാല്‍ നെഹ്രു നഗരവികസന പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായി തിരുവനന്തപുരവും കൊച്ചിയുമടക്കം 64 നഗരങ്ങളില്‍ ഇപ്പോഴേ ഹൈടെക്ക് ബസുകള്‍ ഓടിച്ചുതുടങ്ങിയത്.

പക്ഷേ,അതിനു മുന്‍പു സര്‍ക്കാരുകള്‍ ചെയ്തു തീക്കേണ്ട ഒരുകൂട്ടം കാര്യങ്ങളുണ്ടു.എല്ലാവര്‍ക്കും യഥേഷ്ടം യാത്രചെയ്യാനുള്ള പൊതുവാഹനങ്ങളും നല്ല റോഡുകളും ഉണ്ടാക്കുക എന്ന പ്രാഥമികകടമ അവര്‍ നിര്‍വ്വഹിക്കണം.അല്ലെങ്കില്‍, സഹികെട്ട് ജനം തെരുവിലിറങ്ങും.
ഇനി അവസാനമായി ഒന്നു കൂടി.തെരുവുകളും റോഡുകളും എല്ലാവര്‍ക്കുമുള്ളതാണു.അവയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നത് ഭൂരിപക്ഷവും കാല്‍നടയാത്രക്കാരും സൈക്കിളുകാരുമാണു;വാഹനങ്ങള്‍ എണ്ണത്തില്‍ കുറവാണു.പുതിയതായി നിര്‍മ്മിക്കുന്ന സൂപ്പര്‍ഹൈവേയിലും എക്സ്പ്രസ് ഹൈവേയിലും നടപ്പാതയേ ഉണ്ടാകില്ലെന്നാണു കേള്‍‍ക്കുന്നത്.പിന്നല്ലേ, സൈക്കിളോടിക്കുന്നവരുടെ കാര്യം?എല്ലാ റോഡുകളിലും നിശ്ചിതമായ സൈക്കിള്‍ ബേകള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കണം.നടപ്പാതയും വേണം.അവ യുദ്ധകാലാടിസ്ഥാനത്തില്‍ നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ തുനിയുന്ന സര്‍ക്കാറിനു ദീര്‍ഘവീക്ഷണം ഉണ്ടെന്ന് കാലം വിധിയെഴുതും.ഇപ്പോള്‍ ശരാശരി 3000 രൂപ വിലയുണ്ടു ഒരു സൈക്കിളിനു.ഇനി,ഓരോ കൂടുംബത്തിനും ഓരോ സൈക്കിളെങ്കിലും ഉണ്ടായിരിക്കണം.ദാരിദ്ര്യരേഖയ്ക്ക് താഴെയുള്ള കുടുംബങ്ങള്‍ക്ക് കളര്‍ ടി.വി നല്‍കിയ തമിഴ്നാട് സര്‍ക്കാരിന്റെ മാതൃക സൈക്കിളിന്റെ കാര്യത്തില്‍ മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങള്‍‍ക്ക് അനുകരിക്കാവുന്നതാണു.പെണ്‍കുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായി അവര്‍ക്ക് സൈക്കിള്‍ നല്‍കുന്ന ഉത്തര്‍പ്രദേശ് സര്‍ക്കാര്‍,കോപ്പന്‍ഹേഗന്‍ ഉച്ചകോടിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍, ഈ പദ്ധതി ദാരിദ്ര്യരേഖയ്ക്ക് കീഴേയുള്ള എല്ലാവര്‍ക്കുമായി വ്യാപിപ്പിക്കട്ടെ.അങ്ങനെ,സര്‍ക്കാരുകള്‍ ഇപ്പോഴേ ചലിച്ചുതുടങ്ങട്ടെ.
-എങ്കില്‍ ,നമ്മളും വരും തലമുറകളും ആഗോളതാപനത്തിന്റെ മാരകഫലങ്ങളനുഭവിക്കില്ല.