ജനവിധിയുടെ പൊരുൾ

ജനങ്ങൾ എന്തു നോക്കിയിട്ടാണു വോട്ട് ചെയ്യുന്നത്?
ലോക്സഭാ,നിയമസഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ സംസ്ഥാന,ദേശീയ വിഷയങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടും.തൊട്ടു മുൻപ് നടന്ന,മാദ്ധ്യമങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന വിഷയങ്ങൾ മിക്കപ്പോഴും ഈ വിധിയെഴുത്തിനെ സ്വാധീനിക്കും.ഇന്ത്യയിലെ തന്നെ ഏറ്റവും മാദ്ധ്യമവത്കൃതമായ സമൂഹമാണു നമ്മുടേത്.അതുകൊണ്ടു തന്നെ മാദ്ധ്യമങ്ങളുടെ ശത്രുത ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന കക്ഷികൾക്ക് ഗോദയിൽ പിടിച്ചുനിൽക്കുക ദുഷ്ക്കരമായിരിക്കും.അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ സ്ഥാനാർത്ഥികളുടെ ടെലിവിഷൻ സംവാദമാണു വിധി നിശ്ചയിക്കുക.അവിടെ കാലിടറുന്നവർ ഒരിക്കലും വൈറ്റ് ഹൌസിൽ എത്തില്ല.

മുൻപ് മത്സരിച്ച സർവ തെരഞ്ഞെടുപ്പിലും തോറ്റ ചരിത്രമുള്ള എം.ഐ.ഷാനവാസ് ശക്തമായ ത്രികോണമത്സരം നടന്ന വയനാടിൽ നിന്നും ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും കൂടിയ ഭൂരിപക്ഷം നേടി ജയിച്ചതിനു അദ്ദേഹം നന്ദി പറഞ്ഞത് ടി.വി ചാനലുകൾക്ക് കൂടിയായിരുന്നു.ചാനൽ ചർച്ചകളിലെ സ്ഥിരം സാന്നിദ്ധ്യം ഷാനവാസിനെ വോട്ടർമാർക്കിടയിൽ സുപരിചിതനാക്കി.

ജനങ്ങൾ എല്ലാം സസൂക്ഷ്മം വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടു.രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ നടപ്പും ഉടുപ്പും പോലും പ്രധാനപ്പെട്ട ഘടകമാകുന്നത് ഇതിനാലാണു.ശരീര ഭാഷ കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് പരീക്ഷയെഴുതാൻ മാത്രം പഠിക്കേണ്ട ഒരു വിഷയമല്ല.പൊതുരംഗത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നവർ എല്ലാം ‘ബോഡി ലാംഗ്വേജിന്റെ’ നാനാർഥങ്ങൾ മനസിലാക്കിയേ തീരൂ.അവരെല്ലാം ചില ഉത്തരേന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയക്കാരെപ്പോലെ കോട്ടും സ്യൂട്ടുമിടുകയും ബ്യൂട്ടിപാർലറിൽ പോകുകയും ചെയ്യണമെന്നല്ല ഉദ്ദേശിച്ചത്.ലാലു പ്രസാദിന്റെ ശരീരഭാഷ സാധാരണക്കാരനായ ഒരു ഗ്രാമീണന്റേതാണു.ഇംഗ്ലീഷിൽ ‘ഡൌൺ ടു എർത്ത്’എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കാം ഇതിനെ.മമതാ ബാനർജിയുടെ ശരീരഭാഷ നോക്കുക.അതൊരു ജനകീയ പ്രക്ഷോഭകാരിയുടേതാണു.ഏ.കെ.ആന്റണിയുടെ രൂപവും ഭാവവും സൌംമ്യനായ ഒരു ഗാന്ധിയന്റേതാണു.


പ്രസംഗിക്കുന്നത് അടച്ചിട്ടമുറിയിലെ രഹസ്യസമ്മേളനത്തിലായാലും ചാരക്യാമറകൾ ഒപ്പിയെടുത്ത് ജനലക്ഷങ്ങളെ കാണിക്കുന്ന ചാനൽ യുഗത്തിൽ ആരേയും വകവെക്കാത്ത,എപ്പോഴും ധാർഷ്ട്യത്തോടെ,പുച്ഛത്തോടെ മാത്രം സംസാരിക്കുന്ന ഒരുപറ്റം നേതാക്കളുണ്ട്.അവർ എന്നും ജനങ്ങളെ വെറുപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.അവർ ഓരോ ദിവസവും ശത്രുക്കളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.അവരോട് സഹതപിക്കാനേ കഴിയൂ.ടെലിവിഷൻ ചാനലുകളിലും പത്രസമ്മേളനങ്ങളിലും വായിൽ തോന്നിയതെല്ലാം വിളിച്ചുപറഞ്ഞു ശത്രുക്കൾക്കും മിത്രങ്ങൾക്കും നേരെ അലറിവിളിക്കുന്നത് ശീലമാക്കിയവർ തങ്ങളുടേയും പ്രസ്ഥാനത്തിന്റേയും ശവക്കുഴി തോണ്ടുകയാണെന്ന് അറിയുക. തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ തോറ്റമ്പിയെന്ന് ആത്മവിമർശനം നടത്തുമ്പോൾ സ്വന്തം ശരീരഭാഷയ്ക്കും പുലഭ്യവർഷത്തിനും ഇതിൽ വലിയൊരു പങ്കുണ്ടെന്ന് ഇവർക്കെന്നാണു ബോധോദയം ഉണ്ടാകുക?


കടുത്ത പാർട്ടിവോട്ടർമാരെ ഇതൊന്നും സ്വാധീനിക്കില്ല.തങ്ങളുടെ പാർട്ടിക്കൂർ അവരെ പ്രശ്നങ്ങളുടെ ന്യായാന്യായങ്ങൾ വിലയിരുത്തി വോട്ട് ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്നും വിലക്കുന്നു.സർക്കാരിന്റേയും പാർട്ടിയുടേയും നയസമീപനങ്ങളോ,നടപടികളോ അവരുടെ വിധിനിർണ്ണയത്തെ നയിക്കുകയില്ല.അടിയുറച്ച ഈ വോട്ടുകൾ മാറിമറിയുന്നത് മുന്നണിബന്ധങ്ങൾ മാറുമ്പോഴോ,പാർട്ടികളിൽ പിളർപ്പുണ്ടാകുമ്പോഴോഴോ മാത്രമാണു.

മുന്നണി സമവക്യങ്ങളിൽ സംഭവിച്ച മാറ്റം കഴിഞ്ഞ ലോക്സഭാതെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ വിധിയെ മാറ്റിമറിച്ചത് നാം കണ്ടു.കക്ഷികളുടെ കൂടുമാറ്റം വോട്ടിങ്ങിൽ പ്രതിഫലിക്കുക സ്വാഭാവികം.അതിനു വന്മരങ്ങളെ കടപുഴക്കുന്ന തരംഗസ്വഭാവമുണ്ടാകണമെങ്കിൽ ,അതിനുമപ്പുറത്തും വ്യാപിക്കുന്ന ജനകീയരോഷം രൂപപ്പെടണം.അത് മിക്കപ്പോഴും സംഭവിക്കുന്നത് വളരെ നിശബ്ദമായാണു.സർവമാദ്ധ്യമങ്ങളും സ്തുതിഗീതങ്ങൾ ആലപിച്ചിട്ടും,രഹസ്യാന്വേഷണ ഏജൻസികൾ അവേശകരമായ റിപ്പോർട്ടുകൽ നൽകിയിട്ടും 1977ലെ ലോക്സഭാതെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഉത്തരേന്ത്യൻ ജനത ഭരണാധികാരികളെ കസേരയിൽ നിന്ന് വലിച്ചെറിഞ്ഞത് ഓർക്കുക.അധികാരപ്രമത്തതയിലും ജനാധിപത്യധ്വംസനങ്ങളിലും മനസുമരവിച്ചുപോയ നിശബ്ദഭൂരിപക്ഷം നടത്തിയ ഈ വിധിയെഴുത്തിനു ജനാധിപത്യചരിത്രത്തിൽ സമാനതകളേതുമില്ല.നമ്മുടെ ജനാധിപത്യം എത്ര മഹത്തരമാണെന്ന് ആ ജനവിധി പുറം ലോകത്തിനു കാട്ടിക്കൊടുത്തു.കാലത്തിന്റെ ചുവരെഴുത്ത് വായിക്കാൻ മനസുവെയ്ക്കാത്ത, അധികാരം തലയ്ക്ക് പിടിച്ച ഭരണാധികാരികളെ ചവറ്റുകുട്ടയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയാൻ പിന്നേയും തരംഗങ്ങളുണ്ടായി.ആൻഡ്രയിൽ എൻ.ടി.രാമറാവുവിനെ അധികാരത്തിളേറ്റിയത് ഇത്തരമൊരു വിധിയെഴുത്തായിരുന്നു.പക്ഷേ അത് ഒരു നിശബ്ദമായ അട്ടിമറിയായിരുന്നില്ല.ജനവിധിയ്ക്ക് മുൻപു തന്നെ കക്ഷിബന്ധങ്ങൾ മറന്ന് ജനങ്ങൾ തെരുവിലിറങ്ങിയിരുന്നു.എം.ജി.ആറിന്റെ മരണ ശേഷം ജയലളിതയെ അധികാരത്തിലേറ്റിയത് സഹതാപതരംഗമായിരുന്നു.
ഇന്ദിരഗാന്ധിയുടേയും രാജീവ് ഗാന്ധിയുടേയും വധത്തെത്തുടർന്ന് നടന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിലും ഈ തരംഗം ആഞ്ഞു വീശി.

പക്ഷേ,തരംഗരഹിത തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ അന്തിമവിധി എഴുത്ത് നടത്തുന്നത് അഞ്ചു ശതമാനം മാത്രം വരുന്ന ഒരു ന്യൂനപക്ഷമാണു.കയ്യാലപ്പുറത്തിരിക്കുന്നവർ എന്ന് ആക്ഷേപിക്കപ്പെടുമെങ്കിലും യഥാർത്ഥ നിഷ്പക്ഷമതികൾ അവരാണു.അവർ ഒരു രാഷ്ട്രീയകക്ഷിയുടേയും വാലല്ല.അവർ ഓരോ പ്രശ്നങ്ങളേയും അതിന്റെ ന്യായാന്യായങ്ങൾ നോക്കി സസൂക്ഷ്മം വിലയിരുത്തുന്നവരാണു.എല്ലാറ്റിനേയും വിമർശനബുദ്ധ്യാ കാണുന്നവരാണു.അവർ ആരുടേയും വരുതിയിൽ നിൽക്കുന്നവരല്ല.സത്യത്തിൽ ഇക്കാണുന്ന പ്രചാരണങ്ങളെല്ലാം അവരെ ലക്ഷ്യമാക്കിയുള്ളതാണു.അവർ ആരെന്നു തിട്ടമില്ല.അവർക്ക് മുഖമില്ല.അവരിൽ ഭൂരിപക്ഷവും നിശബ്ദമായി മാത്രം പ്രതികരിക്കുന്നവരാണു.

അവർ എങ്ങനെയാണു ഇത്തവണ വിധി എഴുതിയത്?സംസ്ഥാനത്തെവിടെയും സഞ്ചാരയോഗ്യമായ ഒരു റോഡുപോലുമില്ലെന്നും വികസനപ്രവർത്തനങ്ങളിൽ അലംഭാവം കാണിച്ചതാണു പരാജയകാരണമെന്നും തിരസ്കൃതർ കുമ്പസരിച്ചതായി മാദ്ധ്യമങ്ങളിൽ വായിച്ചു.

എങ്കിൽ പിന്നെ,വൻ വികസനപ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തി രാജ്യത്തിനു തന്നെ മാതൃകയായ തദ്ദേശസ്വയംഭരണ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ ഭരണകക്ഷികൾ എന്തുകൊണ്ട് തോറ്റമ്പി?ഏറ്റവും നല്ല പഞ്ചായത്തുകളേയും മുനിസിപ്പാലിറ്റികളേയും കണ്ടെത്താൻ ദൂരദർശൻ നടത്തിയ ഗ്രീൻ കേരള എക്സ്പ്രസ് റിയാലിറ്റി ഷോയിൽ ഒന്നും രണ്ടും സമ്മാനങ്ങൾ നേടിയത് പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ എലപ്പുള്ളി,അകത്തേത്തറ പഞ്ചായത്തുകളായിരുന്നു.ഏറ്റവും നല്ല മുനിസിപ്പാലിറ്റിയായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടത് ഒറ്റപ്പാലം.എല്ലാം ഇടതു മുന്നണി ഭരിക്കുന്നവ.പുതിയ ധവളവിപ്ലവം നടത്തിയാണു എലപ്പുള്ളി ഒന്നാം സമ്മാനത്തിനർഹമായത്.പ്രകാശ് കാരാട്ടിന്റെ കുടുംബവീട് ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഇവിടെ ജനങ്ങൾ ഭരണകക്ഷിക്കെതിരായി വിധിയെഴുതിയത് വികസനപ്രവർത്തനങ്ങൾ നടക്കാത്തതുകൊണ്ടോ,കെടുകാര്യസ്ഥതയും അഴിമതിയും കാരണമോ അല്ലല്ലോ.ഏറ്റവും നല്ല ഭരണാധികാരികളെപ്പോലും കൈ ഒഴിയാൻ ജനങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നത് അവരുടെ ഗുണദോഷം നോക്കിയല്ല.

അപ്പോൾ പിന്നെ എന്താ‍യിരുന്നു ഈ വിധിയെഴുത്തിനെ നിർണ്ണയിച്ച പ്രധാന ഘടകം?
പ്രാദേശികമോ തദ്ദേശീയമോ ആയ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് മീതെ ജനങ്ങൾ സംസ്ഥാനത്തെ രാഷ്ട്രീയപ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യം കൊടുത്തു എന്ന നിഗമനത്തിൽ നമ്മൾ എത്തിച്ചേരുന്നു.പൂർണ്ണമായും ഒരു രാഷ്ട്രീയ വിധിയെഴുത്താണു ഈ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഉണ്ടായത്.
അല്ലെങ്കിൽ, ഒന്നാന്തരം ഭരണാധികാരികളേയും,തങ്ങളുടെ ഇടയിൽ നിന്ന് മത്സരിച്ച തൊട്ടയൽ വക്കത്തെ കുടുംബശ്രീ സഹോദരീമാരേയും ജനങ്ങൾ തോൽ‌പ്പിക്കുകയില്ലല്ലോ.