ആരുടെ പരമാധികാരം ?

“ഞങ്ങൾ ,ഭാരതത്തിലെ ജനങ്ങൾ”എന്നവാക്കുകളോടെയാണു നമ്മുടെഭരണഘടനയുടെ ആമുഖം ആരംഭിക്കുന്നത്.ഭാരതത്തിലെ ജനങ്ങൾ സ്വീകരിച്ച് നിയമമാക്കി ഞങ്ങൾക്ക് തന്നെ ഈ ഭരണഘടന നൽകുന്നു എന്നാണു ആമുഖവാക്യം.

 

പരമാധികാര, സോഷ്യലിസ്റ്റ്,ജനാധിപത്യ ,മതേതര റിപ്പബ്ലിക്കിൽ ആർക്കാണു അന്തിമവും സമഗ്രവുമായ അധികാരമുള്ളത്?ജനങ്ങൾക്കോ അവർ തെരഞ്ഞെടുത്ത പാർലമെന്റംഗങ്ങൾക്കോ?

അണ്ണാ ഹസാരയുടെ ചരിത്രം സൃഷ്ടിച്ച ഉപവാസസമരം കഴിഞ്ഞ ഞായറാഴ്ച്ച വിജയകരമായി പിൻവലിക്കപ്പെട്ടശേഷം ജനലോക്പാൽ ബില്ലിനെക്കാൾ ഇനിചർച്ചചെയ്യപ്പെടുക ഈ പരമാധികാരപ്രശ്നമാകും.

ഒരു രാഷ്ട്രീയകക്ഷിയുടേയും പിന്തുണയില്ലാതെ നടന്ന ,അഴിമതിക്കെതിരായ ഈ ബഹുജനപ്രക്ഷോഭം നമ്മുടെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ നിർണ്ണാകമായൊരു വഴിത്തിരിവാകുന്നത് അത് പാർലമെന്റിന്റെ നിയമനിർമ്മാണാവകാശത്തിൽ ഇടപെട്ടു എന്നതിനാലാണു.ചട്ടങ്ങൾക്കും കീഴ്വഴക്കങ്ങൾക്കും വിരുദ്ധമായി പാർലമെന്റിന്റെ ഇരുസഭകളും ,പുറത്തുള്ള ഒരു പൌരൻ ഉയർത്തിയ ആവശ്യങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്ത് ഏകകണ്ഠമായി അംഗീകരിക്കുകയും നിയമനിർമ്മാണത്തിനായി പരിഗണിക്കാൻ അത് സ്റ്റാന്റിങ്ങ് കമ്മറ്റിയുടെ പരിഗണനയ്ക്ക് സമർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.സഭ പ്രമേയം പാസാക്കിയ വിവരം പ്രധാനമന്ത്രി തന്നെ കത്തെഴുതി ഹസാരയെ അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു.അങ്ങനെ സമഗ്ര ലോക്പാൽ നിയമത്തിനായി നടന്നുവന്ന ബഹുജനപ്രക്ഷോഭത്തിനു മുന്നിൽ ,ധാർഷ്ട്യത്തോടെ ഇക്കാലമത്രയും സംസാരിച്ചിരുന്നവർ മുട്ടുമടക്കി.

 

പാർലമെന്റിനെ തോക്കിൻകുഴലിനു മുന്നിൽ നിർത്തിക്കൊണ്ടുള്ള നിയമനിർമ്മാണം ,പാർലമെന്ററി ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അന്തസത്തക്ക് വിരുദ്ധവും ഭരണഘടനാവ്യവസ്ഥകളുടെ ലംഘനവും ആണെന്ന് വാദിച്ച് കക്ഷിഭേദമന്യേ അതിശക്തമായ വിമർശനങ്ങൾ ഉയരുന്നുണ്ടു.ഉദ്ദേശ്യലക്ഷ്യങ്ങളെ മാനിക്കുമ്പോഴും പാർലമെന്റിന്റെ പരമാധികാരത്തെ ഹനിക്കുന്നവിധം നിയമനിർമ്മാണം അടിച്ചേൽ‌പ്പിക്കുന്നത് അപകടകരമായ കീഴ്വഴക്കങ്ങളുണ്ടാക്കുമെന്ന് രാഹുൽ ഗാന്ധി മുതൽ ശരദ് യാദവ് വരെ കടുത്തഭാഷയിൽ വിമർശിച്ചിട്ടുണ്ടു.ഹസാരയുടെ നടപടികളെ അരുദ്ധതി റോയി അതികഠിനമായ ഭാഷയിൽ വിമർശിച്ചത് ജനലോക്പാൽ നിയമം ഗാന്ധിജി വിഭാവനം ചെയ്ത അധികാരവികേന്ദ്രീകരണത്തിനു എതിരാണു എന്ന് ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയായിരുന്നു.

 

ഇവിടെ നിയമനിർമാണം നടത്തേണ്ടവർ ക്രിമിനലുകളും കോടീശ്വരന്മാരുമായി.അവർ ജനങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത് നിർത്തി.ഇന്ത്യൻ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ പരാജയത്തിലേക്കാണു ഇത് നയിക്കുന്നതെന്നും അരുന്ധതി വിലയിരുത്തിയിട്ടുണ്ടു.നിലവിലുള്ള പാർലമെന്റ് അംഗങ്ങളിൽ 150 പേർ ക്രിമിനലുകളാണെന്ന ഹസാരയുടെ പ്രസ്താവനയും ഇതോട് ചേർത്ത് വായിക്കേണ്ടതാണു.പേയ്മെന്റ് സീറ്റുകളിലൂടെ കോടീശ്വരന്മാർ രാജ്യസഭയിലെത്തുന്നു.സംസ്ഥാന നിയമസഭകളിൽ ക്രിമിനലുകലുടേയും ഗുണ്ടകളുടേയും അഴിമതിക്കാരുടേയും വൻ നിരതന്നെയുണ്ടു.ഉന്നത നീതിപീഠം മുതൽ താഴെ തലത്തിലുള്ള നീതിന്യായസ്ഥാപനങ്ങൾ വരെ അഴിമതിയുടെ കരിനിഴലിലാണു.

 

ചരിത്രംഇന്നുവരെ ദർശിക്കാത്തത്ര ഭീകരമാണു പൊതുരംഗത്തെ അഴിമതി.അത് പക്ഷേ രാഷ്ട്രീയക്കാരിലും ഭരണാധികാരികളിലും മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നതല്ല.മന്ത്രിമാർ ഒന്നൊന്നായി അഴിയെണ്ണുമ്പോൾ ജനങ്ങൾക്ക് രാഷ്ട്രീയക്കാരിലുള്ള അവശേഷിച്ച വിശ്വാസം കൂടി നഷ്ടപ്പെടും.അത് സ്വാഭാവികം.ത്യാഗധനരായ പൊതുപ്രവർത്തകരുടെ തലമുറ അന്യം നിന്നുപോയിരിക്കുന്നു.ഉദരംഭരികളുടേയും ഭിക്ഷാംദേഹികളുടേയും ഭോഗികളുടേയും വിഹാരരംഗമാണു രാഷ്ട്രീയം.പാർലമെന്റും അതിൽ നിന്ന് മുക്തമല്ല.അഴിമതിക്കാരായ 11 അംഗങ്ങളെ പുറത്താക്കിയ മഹദ്പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ച് കഴിഞ്ഞദിവസത്തെ ചർച്ചകളിൽ ഊറ്റം കൊണ്ടവർ മനപൂർവ്വം വിസ്മരിക്കുന്ന വസ്തുതയുണ്ടു:അഴിമതിക്കേസിൽ വിചാരണ നേരിടുന്നവരെ സ്ഥാനാർത്ഥികളാക്കുന്നതിൻ വിലക്കേർപ്പെടുത്തുന്നപക്ഷം തങ്ങളിൽ വലിയൊരുവിഭാഗത്തിനും സഭ കാണാൻ കഴിയുകയില്ല.കഴുത്തറ്റം ചെളിയിൽ മുങ്ങിനിന്നു കൊണ്ടാണു അവർ അഴിമതിക്കെതിരെ നിയമനിർമ്മാണം നടത്തുന്നതിൽ തങ്ങൾക്കുള്ള പരമാധികാരത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത് .ഇത് ക്രൂരമായ ഫലിതം മാത്രമാണു.1968മുതൽ ലോക്പാൽ നിയമം പാസാക്കിയെടുക്കാൻ ശ്രമം തുടങ്ങിയതാണു.എല്ലാ രാഷ്ട്രീയക്കാരും ചേർന്ന് അത് കാലാകാലങ്ങളിൽ പൂഴ്ത്തിവെക്കുകയായിരുന്നു.

 

ജനങ്ങളാൽ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്നവർ അഞ്ചുകൊല്ലം എന്തുചെയ്താലും കസേര നഷ്ടപ്പെടില്ല എന്നതാണു ജനവിരുദ്ധമായ നിലപാടുകൾ സ്വീകരിക്കാൻ അവരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്.അഴിമതിയുടെ അഗാധഗർത്തത്തിൽ വീഴുന്നവരെ പോലും തിരിച്ചുവിളിക്കാൻ വോട്ടർക്ക് കഴിയുകയില്ല.ഒരിക്കൽ ജയിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ കാലാവധി തീരും വരെ അവർക്ക് എന്തു തോന്യാസവും കാണിക്കാം.അപഥസഞ്ചാരികളാകാം.അവിഹിതമായി സ്വത്ത്സമ്പാദിക്കാം.ഇടനിലക്കാരായി നിന്ന് കുത്തകകളുടെ പ്രീതിപിടിച്ചു പറ്റി കോടികൾ കമ്മീഷനോ സമ്മാനമോ ആയി വാരിക്കൂട്ടാം.അഞ്ചു വർഷവും വോട്ടർമാരോട് അക്കൌണ്ടബിലിറ്റിയില്ലാതെ സുഖലോലുപജീവിതം നയിക്കാം.

 

ഇത്തരക്കാർ ജനകീയ പ്രക്ഷോഭങ്ങളെ ഭയപ്പെടും.കക്ഷിരാഷ്ട്രീയത്തിനതീതമായി ലോകമെമ്പാടും അടുത്തിടെ ഉയർന്നു വന്ന മുല്ലപ്പൂവിപ്ലവം പോലുള്ള ബഹുജനമുന്നേറ്റങ്ങൾ അഴിമതിഭരണകൂടങ്ങളെ അധികാരഭ്രഷ്ടമാക്കിയത് അവരെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടു.രാജ്യത്തി ന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളിൽ കഴിഞ്ഞ ഒരു ദശാബ്ദത്തിനുള്ളിൽ ഇത്തരം ജനകീയ മുന്നേറ്റങ്ങൾ ഉയർന്നു വന്നതും ഇവരെ അസ്വസ്ഥരാക്കുന്നുണ്ടു.നവമാദ്ധ്യമങ്ങളുടെ സഹായത്തോടെ, ഉന്നതബിരുദധാരികളായ ചെറുപ്പക്കാരുടെ സജീവപങ്കാളിത്തത്തോടെ നടന്ന ഹസാരയുടെ ജനകീയമുന്നേറ്റം വളരെവേഗം എല്ലാവിഭാഗം ജനങ്ങളുടേയും പിന്തുണ പിടിച്ചുപറ്റിയതും മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് പടർന്ന് പിടിക്കുന്നതും രാഷ്ട്രീയനേതൃത്വത്തെ അമ്പരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടു.ഇത് അരാഷ്ട്രീയവാദികളായ മാദ്ധ്യമങ്ങളുടേയും എൻ.ജി.ഒകളുടേയും നേതൃത്വത്തിൽ ,പാർലമെന്ററി ജനാധിപത്യത്തെ അട്ടിമറിക്കാൻ നടക്കുന്ന ആസൂത്രിത ശ്രമമായി മുദ്രയടിക്കപ്പെട്ടതും ഇക്കാരണത്താലാണു.

പക്ഷേ,അതൊന്നും ജനഹിതത്തിനു മുന്നിൽ വിലപ്പോയില്ലന്നാണു ഓഗസ്റ്റ് 27നു പാർലമെന്റിന്റെ ഇരുസഭകളും ഹസാരയുടെ ആവശ്യ ങ്ങൾ അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള പ്രമേയം പാസ്സാക്കിയതിലൂടെ തെളിഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.തങ്ങളിൽ ജനങ്ങൾ അർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കടമകൾ നിർവഹിക്കാൻ പരാജയപ്പെട്ടാൽ ഇനിയും ഇത്തരം ജനകീയ ഇടപെടലുകൾ ഉണ്ടാകും .അങ്ങനെയൊരു കീഴ്വഴക്കം ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്ററി ചരിത്രത്തിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

 

ജനാധിപത്യത്തിൽ പരമാധികാരം ജനങ്ങൾക്ക് തന്നെയാണു.ജനവിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടവർ ഇത് പ്രത്യേകം ഓർക്കണം.