ആസുര കാഴ്ചകൾ

വെളുക്കുമ്പോൾ മുതൽ പാതിരാവരെ ടെലിവിഷനു മുന്നിൽ കുടുംബം ഒന്നടങ്കം മാരത്തോണായി ചടഞ്ഞിരിക്കുന്ന പാരമ്പര്യമാണവിടെ.ഏതോ മസാലപ്പരിപാടിക്കിടെയാണു യാദൃച്ഛികമായി ഞാൻ ആ ഫ്ലാഷ് കാണുന്നത്;ലോഹിതദാസ് അന്തരിച്ചു.
അതിന്റെ ഞെട്ടൽ ഇപ്പോഴും മാറിയിട്ടില്ല.ചാനലുകൾ മാറി-മാറി വാർത്തയുടെ വിശദാംശങ്ങൾ തെരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കേ രസച്ചരട് പൊട്ടിപ്പോയതിലുള്ള നീരസം ഉള്ളിലൊതുക്കി ആ ചോദ്യം വന്നു:“ആരാണു മരിച്ചത്?”
“അറിയില്ലേ-ലോഹിതദാസ്..സിനിമക്ക് കഥയെഴുതുന്ന…..കിരീടവും ഭൂതക്കണ്ണാടിയുമൊക്കെ അദ്ദേഹത്തിന്റേതാ..”
അവർ തലയാട്ടി;“അത്രയ്ക്കങ്ങു ഓർമ്മവരുന്നില്ല..മരിച്ചത് മന്ത്രിയായിരുന്ന നീലലോഹിതദാസാണോ?!”
-മാദ്ധ്യമങ്ങളുടെ മഹാപ്രളയത്തിനു നടുവിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും മലയാളികളിൽ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും ഈ നിലവാരത്തിലുള്ളവരാണു.അവർക്ക് എഴുത്തുമായും സാഹിത്യവുമായും എന്തു ബന്ധം?ഇൻസ്റ്റന്റ് പ്രശസ്തിയുടെ ഇത്തിരിവെട്ടത്തിലേക്ക് ഈയാമ്പാറ്റകളെപ്പോലെ പറന്നടുക്കുന്ന സ്റ്റാർ സിങ്ങർമാരേയും മൂന്നാംകിട സിനിമക്കാരുടെ വരെ അടുക്കളവർത്തമാനങ്ങളുമാണു അവർക്ക് സുപരിചിതം.അവരുടെ വിശേഷങ്ങൾ ഏത് അർദ്ധരാത്രി വിളിച്ചുണർത്തിയാലും അവർ പച്ചവെള്ളം പോലെ പറഞ്ഞുകേൾപ്പിക്കും.ഗായികമാർക്കെന്തിനു ശാരീരം?നല്ല ശരീരമുണ്ടെങ്കിൽ എല്ലാം തികഞ്ഞു!
യേശുദാസിനെ എന്തിനു കൊള്ളാം?അങ്ങോർക്ക് റിമി ടോമിയുടേയും വിധുപ്രതാപിന്റേയും മറ്റും കൂടെ ചാടിക്കളിക്കാൻ കഴിയുമോ?സ്റ്റേജ് ഷോ നടത്താൻ പറ്റുമോ?എന്നൊക്കെ ഇവർ നാളെ ചോദിക്കുകയില്ലെന്നാരു കണ്ടു?എന്തായാലും അദ്ദേഹം താമസം അങ്ങ് അമേരിക്കയിലാക്കിയത് നന്നായി.കടുമണി സുൽത്താന്മാരും സുൽത്താനകളും അരങ്ങുവാഴും കാലത്ത് മഹാബലിയെപ്പോലേ ആണ്ടറുതിക്ക് വിരുന്നുവന്നു പോകുന്നതാണു ആരോഗ്യത്തിനു ഹിതകരം.അല്ലെങ്കിൽ ചങ്കിൽ തറക്കുന്ന ദുരനുഭവങ്ങളുണ്ടായേക്കും“യേശുദാസ്,ദാറ്റ് ഓൾഡ് സിങ്ങർ!“എന്ന് ചാനലിലെ എതെങ്കിലുമൊരു കിളിമൊഴി വാമുഴുവൻ തുറന്ന്,വിഡ്ഡിചിരിയുമായി കൊഞ്ചി ചോദിച്ചേക്കും.
ഡൽഹിയിൽ നിന്ന് തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് സ്ഥലം മറി വന്ന എന്റെ ഒരു സഹപ്രവർത്തകയുടെ മുന്നിൽ മഹാകവി എം.പി അപ്പൻ എത്തപ്പെട്ട രംഗം ഇപ്പോൾ ഓർമ്മവരുന്നു.കവിത അവതരിപ്പിച്ചതിനുള്ള ചെക്ക് നൽകിയശേഷം കടലാസ് മറിച്ചുനോക്കവേയാണു അദ്ദേഹം താമസിക്കുന്നത് എം.പി അപ്പൻ റോഡിലാണെന്ന് അവർ മനസിലാക്കുന്നത്.ശേഷം, അത്ഭുതം അടക്കാനാവാതെ അവർ ഒന്നാംതരം ഇംഗ്ലീഷിൽ മൊഴിഞ്ഞതിന്റെ പരിഭാഷ ഇപ്രകാരമാകുന്നു:“ഹോ! സ്വന്തം പേരിൽ ഒരു റോഡുതന്നെയുള്ള മഹാത്മാവേ!എനിക്കിത് വിശ്വസിക്കാൻ വയ്യ.ആട്ടെ, എങ്ങനെയാണു ഇത് സംഘടിപ്പിച്ചെടുത്തത്?എന്താണു അങ്ങയുടെ പണി??”
അടിയൻ ഒരു എളിയ കവിയാണെന്ന് അം.പി അപ്പൻ ഉണർത്തിച്ചു.ഉടൻ വന്നു മറുപടി:“ഒന്നാംതരം പണിയാണു കവിതയെഴുത്ത്.ഇനിയുമിനിയും എഴുതിത്തെളിയുക.ഭാവിയുണ്ടു.മംഗളാശംസകൾ!”
ഇനി ഏറ്റവും പുതിയത് ;ഏതാനും മാസം മുൻപ് ഒരു ഫോൺ-ഇൻ പരിപാടിയിൽ കൂടല്ലൂരിൽ നിന്നൊരു സ്ത്രീ വിളിച്ചു.ഇങ്ങേത്തലക്കലുള്ളത് യുവകഥാകൃത്ത്.താനാണു ലോകോത്തര സാഹിത്യകാരൻ എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു വിനീതൻ!അദ്ദേഹമാണു പരിപാടിയുടെ ആങ്കർ.
ഇനി സംഭാഷനത്തിലേക്ക് -പതിവു സ്നേഹപ്രകടനങ്ങൾക്കും കൊഞ്ചലുകൾക്കും ശേഷം ആങ്കറുടെ അന്വേഷണം:“വാസുവിന്റെ നാട്ടുകാരിയാണല്ലേ?ഇഷ്ടനെ അറിയുമോ?”
“വാസു…ഏത് വാസു?”
“കഥകളും നോവലുകളും എഴുതുന്ന വാസു ..എം.ടി എന്നും പറയും”
അവർക്കപ്പോഴും ആളെപിടികിട്ടുന്നില്ല.
കഥാകൃത്തിനു രോമാഞ്ചമുണ്ടായി:ആത്മഹർഷവും.“ആളു സിനിമക്കാരനാണു”
“സിനിമാക്കഥയെഴുതുന്നയാൾ..ഓ,കേട്ടിട്ടൊണ്ടു!”
-ആശ്വാസം.കൂടല്ലൂർകാരി അദ്ദേഹത്തെ ഒരു സീരിയൽ നടൻ ആക്കിയില്ലല്ലോ.സാക്ഷാൽ എം.ടി നാളെ ഇത്തരക്കാരുടെ മുന്നിൽ പെട്ടാൽ എന്തുണ്ടാകുമെന്നോർത്ത് ഞാൻ ആശങ്കപ്പെടുന്നു.സി.ബി.എസ്.സി,ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം സ്കൂളുകളിൽ നിന്ന് പഠിച്ചിറങ്ങിയവരാണു നമ്മുടെ മാദ്ധ്യമങ്ങളിലെ അവതാരങ്ങൾ മിക്കവരും.അവർ കേരളത്തിന്റെ സാമൂഹിക-രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രം പഠിച്ചിട്ടില്ല.പോയകാലത്തിന്റെ സാംസ്കാരികപൈതൃകവും ജീവിതരീതികളും അവർക്ക് കേട്ടുകേൾവി പോലുമുണ്ടാകില്ല.നാലുകെട്ടും നടുമുറ്റവും ആൽത്തറയും നാട്ടുപാതകളും കാവും കുളവും അവരിൽ ഒരു സ്മരണയും ഉണർത്തില്ല.അവർക്കു മുന്നിൽ ഇനി ഒരിക്കലും നീലത്താമരകൾ വിരിയില്ല.
88888888888888888888
മുഖപ്രസംഗങ്ങളെക്കാൾ പാരായണക്ഷമത പലപ്പോഴും ഒന്നോ രണ്ടോ ഖണ്ഡിക മാത്രമുള്ള കത്തുകൾക്കാണു.മറ്റാരും പറയാൻ ധൈര്യം കാട്ടാത്ത പല നഗ്നയാഥാർഥ്യങ്ങളും ഈ പംക്തികളിൽ വല്ലപ്പോഴും അച്ചടിമഷി പുറണ്ടു വരാറുണ്ടു.കഴിഞ്ഞ വർഷം ഒക്ടോബറിൽ സരസനായ ഒരാൾ പ്രമുഖ പഹ്രത്തിൽ എഴുതിയ കത്തിന്റെ സാരാശം ഇതായിരുന്നു:കേരളപ്പിറവി ദിനം പ്രമാണിച്ചു മലയളഭാഷാചരണം നടത്താൻ പോകുന്നതായി അറിഞ്ഞു,കൊള്ളാം.പക്ഷേ ഇതിന്റെ ഭാഗമയി എല്ലാ പഞ്ചായത്തിലും കവിയരങ്ങ് നടത്താനായി സർക്കാർ ഫണ്ടു അനുവദിക്കാൻ പോകുന്നതായി കേൾക്കുന്നു..ദയവായി അങ്ങനെയൊരു മഹാപാതകം ചെയ്യരുതേ.പഞ്ചായത്ത് റോഡ് നന്നാക്കാനും മൂത്രപ്പുരകെട്ടാനും പാവങ്ങളുടെ വീട് ഓടിടാനുമൊക്കെ ഉപകരിക്കുന്ന ഈ നികുതിപ്പണം എടുത്ത് ,കവികളെന്ന പേരിൽ ,മൂക്കറ്റം വെള്ളമടിച്ച് സഞ്ചീം തൂക്കി നടക്കുന്ന ഇവമ്മാർക്ക് കൊടുത്തുപോകരുത്!ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നു ,കുറേ കപികൾ!
-ടി വർഗ്ഗത്തെകുറിച്ച് ഈയുള്ളവനും പറയാനുള്ളത് ഇതു തന്നെയാകുന്നു.പണ്ടത്തെപ്പോലെ താടീം നാറുന്ന വസ്ത്രവും ,വാറ്റു ചാരായത്തിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധവും ഇല്ലെന്നെയുള്ളൂ.പകരം പുതിയ കവികൾക്കെല്ലാം ഇപ്പോൾ എക്സിക്യൂട്ടീവ് ലുക്കാണു.ഒന്നാന്തരം ബാറിലേ കേറൂ..പക്ഷേ, വെള്ളമകത്തു ചെന്നാൽ വർഗ്ഗസ്വഭാവംപുറത്തുവരും;തനിഗുണംകാണിക്കും. കവിതപോലെ തന്നെയാണത്.ജീവിതത്തിനു വൃത്തവുമില്ല,താളവുമില്ല.സൌന്ദര്യം തീരെയില്ല.വാക്കും വരിയും മുറിച്ചെഴുതുന്ന വികലഭാഷയാണത്.എല്ലാ കുത്തഴിഞ്ഞ പുസ്തകം പോലെയാണു.അടിയന്തിരാവസ്ഥയ്ക്ക് ശേഷം കവികളുടെ എണ്ണം പെട്ടെന്നങ്ങ് പെരുകി.ലിറ്റിൽ മാഗസിനും കഷഠ്വെചു നടന്നവരിൽ ഏറെപ്പേരും കവികളായിരുന്നു.പന്നി പെറ്റുപെരുകും പോലെ ഇവർ കവിതകളും വിവർത്തനക്കവിതകളും എഴുതിക്കൂട്ടി.കവിയരങ്ങുകളിൽ നിറഞ്ഞാടി.ആ കവികളും കവിതകളുമൊക്കെ എവിടെ?പോയവഴിക്ക് പിന്നെ പുല്ലുപോലും കിളിർത്തിട്ടില്ല.
അടുത്തിടെ അവരുടെ പ്രേതങ്ങൾ ചിലരിൽ പരകായപ്രവേശം നടത്തിയിട്ടുണ്ടു.സംഗതി അത്ര പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല.നിരുപദ്രവജീവികളാണു.വളരെവേഗം വംശവർദ്ധന നടത്തുന്ന ഈ പുത്തൻ കൂറ്റ് കവികൾ വിഹരിക്കുന്നത് ഇങ്ങ് ഭൂമിയിലല്ല-വിർച്വൽ ലോകത്താണു.ഇന്റെർനെറ്റിലാണു അവർ വിളയാടുന്നത്.നട്ടാർക്ക് ശല്യമൊന്നുമില്ല.പാവങ്ങൾ ആത്മാവിഷ്കാരം നടത്തിക്കോട്ടെ.
പക്ഷേ ഭൂമിയിൽ കസറുന്ന കവികളെ സൂക്ഷിക്കണം.
മലയാളത്തിനു ഒരു പി.കുഞ്ഞിരാമൻ നായർ മാത്രം മതി.ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റുകളെ വേണ്ട.ഇക്കാലത്ത് ഒരു ഏ.അയ്യപ്പൻ തന്നെ ധാരാളം.മറ്റു കപികളെ താങ്ങാനുള്ള കരുത്ത് ഈ കൊച്ചു ഭാഷയ്ക്കില്ല.പൊറുക്കുക.
88888888888
കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച തൃശൂരിൽ എൻ.എസ്.എസ് ഇ.വിദ്യാസാഗർ, കോളങ്ങട്ട് സന്തോഷ് എന്നീ രണ്ടു പൊലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥർക്ക് സ്വീകരണം നൽകി.അസിസ്റ്റന്റ് സെക്രട്ടറി ജി.സുകുമാരൻ നായർ രണ്ടാളെയും ആദരിച്ചു.
മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ പൊലീസ് മെഡൽ കിട്ടിയവരിൽ രണ്ടേ രണ്ടു നായന്മാരായിരുന്നു,അവർ.നായരെ നായരുടെ സംഘടനയല്ലാതെ ആരു അഭിനന്ദിക്കും,ഇക്കാലത്ത്?അതിനു ഇവർക്ക് മാതൃക കാട്ടിയത് സാക്ഷാൽ പഴയ തംബ്രാക്കളാണു.കേരള ബ്രാഹ്മണ സഭ കൊച്ചിയിൽ പണ്ട് ഐ.എസ്.ആർ.ഒ ചെയർമാനായിരുന്ന ഡോ കെ.കസ്തൂരിരംഗനു ഒരു പൌരസ്വീകരണം നൽകി.ജാതിസംഘടനയ്ക്ക് അദ്ദേഹം സസന്തോഷം കഴുത്ത് നീട്ടിക്കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു.അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉന്നതസ്ഥാനലബ്ധിയിൽ നാട്ടിലെ ബ്രാഹ്മണർക്കൊക്കെ രോമഞ്ചമുണർന്നതിലുള്ള സന്തോഷപ്രകടനമായിരുന്നു,അത്.
പുതിയ ഐ.എസ്.ആർ.ഒ ചെയർമാൻ ഡോ.കെ രാധാകൃഷ്ണൻ ഗുരുവായൂരിലും മമ്മിയുരിലുമൊക്കെ ഭക്തശിരോമണിയായി കറങ്ങിയതായും കച്ചേരി പാടിയതായും പത്രങ്ങളിൽ വായിച്ചു.മെഡലുകിട്ടിയ നായർ പൊലീസുകാരെ പട്ടുടുപ്പിച്ചവർ എന്തേ,ഡോ. രാധാകൃഷ്ണനെ കാണുന്നില്ല?പന്തിയിൽ പക്ഷാഭേദം പാടുണ്ടോ?
ഓരോ കൂട്ടരും തങ്ങളുടെയാളുകളെ തെരഞ്ഞുപിടിച്ച് ആനയും അംബാരിയുമായി ആദരിച്ച് എഴുന്നള്ളിക്കണം.അവർക്ക് മാത്രമായി അവാർഡ് നൽകി മറ്റുള്ളവരെ കൊതിപ്പിക്കണം.കത്തോലിക്കാ സാഹിത്യകാരമ്മാർക്കും മുസ്ലീം സാഹിത്യകാരന്മാർക്കുമൊക്കെ പുരസ്കാരം നൽകാൻ ആളുള്ളപ്പോൾ ബാക്കിയുള്ളവർക്കും പൊന്നാടയും പട്ടും വളയും കിട്ടാൻ മോഹമുദിക്കില്ലേ?വെള്ളാപ്പള്ളിയും മറ്റും മറ്റും ഈ രോദനം കേട്ട് അവരുടെ ആഗ്രഹം ഉടൻ സാധിച്ചുകൊടുക്കണം.താമസമരുത്!അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ മതം മാറിക്കളയും,അവർ.അത്രയ്ക്കും ലോലഹൃദയരാണു!